Openbaar project

Gebrek aan transparantie is een enorm obstakel voor eerlijke democratie en een duurzame vrijemarkteconomie.

Met name wetgeving voor een uniform duurzaamheidslabel behoort daarom niet achter gesloten deuren te worden vastgesteld.

Wetgeving voor een uniform duurzaamheidslabel behoort openbaar, participatief en transparant te worden ontworpen vanaf dag 1. Deze website toont hiervoor een stappenplan.

Stap 1: Opdracht voor een openbaar traject naar wetgeving

Openbaar, participatief en verregaand transparant wetgeving ontwikkelen voor strengere eisen en een uniform duurzaamheidslabel is bovenwettelijke innovatie.

De huidige werkwijze en internetconsultatie van ministeries zijn hierop niet ingericht. Voor nieuwe werkvormen is opdracht door de Tweede Kamer de snelste en meest effectieve optie.

Zie de Oproep aan de Tweede Kamer.

Stap 2: Openbaar belanghebbendenonderzoek

Een project en beleidstraject voor het openbaar, participatief en transparant ontwikkelen van wetgeving start met het vroegtijdig informeren en participeren van de samenleving en alle belanghebbenden.

Via officiële brieven en diverse sociale media wordt het voornemen van het project uitgelegd en gevraagd om standpunten en input.

Alle standpunten en input worden per belanghebbendengroep verzameld in een officieel verslag vastgelegd. Dit document wordt na tussentijdse feedback en eindevaluatie door alle belanghebbenden doorgestuurd aan de Tweede Kamer.

Stap 3: Openbare situatieanalyse

De brede input van het belanghebbendenonderzoek vormt de basis voor een uitgebreide openbare en participatief ontwikkelde situatieanalyse.

De situatieanalyse omvat de beste tot en met meest slechte vormen van duurzaamheid.

De situatieanalyse tezamen met het belanghebbendenonderzoek maken het mogelijk om het voornemen waarmee het project is gestart goed te evalueren. Deze taak wordt bij voorkeur gedaan door de Tweede Kamer.

Stap 4: Openbaar ontwerpen van een toetsingskader en label voor duurzaamheid

De situatieanalyse geeft inzicht in de beste tot en met meest slechte vormen van duurzaamheid in de (inter)nationale vrijemarkteconomie. Dit vormt de basis voor het ontwerpen van een toetsingskader voor duurzaamheid (nivo 1 en 2) met bijv. een A t/m G-score vergelijkbaar met het Energielabel.

Voorbeeld:

(A) Meest faire en duurzame activiteiten
t/m
(G) Meest mensonwaardige en vervuilende activiteiten

Nivo 1: Toetsingseisen A t/m G beschreven in begrijpelijk Nederlands.
Nivo 2: Juridische kaders voor toetsingseisen A t/m G op nivo 1

Zodra het toetsingskader een definitieve opbouw heeft gekregen wordt gestart met een openbare ontwerpwedstrijd voor een uniform duurzaamheidslabel.

Het toetsingskader en het label worden beide openbaar en participatief ontwikkeld en vastgesteld. Het einddocument wordt aan de Tweede Kamer voorgelegd voor beoordeling en bekrachtiging.

Stap 5: Openbaar uitwerken van toetsingskaders en wetsvoorstellen voor 2 productcategorieën

Het toetsingskader voor duurzaamheid (nivo 1 en 2) is de basis voor specifieke toetsingskaders (nivo 3, expertnivo) per productcategorie en bijbehorende wetgeving voor de invoering hiervan.

Het beginnen met speciefieke toetsingskaders en wetgeving voor bijv. 2 eenvoudige productcategorieën (korte toeleveringsketens) maakt het mogelijk om snel ervaring op te doen wat (niet) werkt, als basis voor toekomstige wetgeving voor andere productcategorieën.

De toetsingskaders per productcategorie en bijbehorende wetsvoorstellen worden beide opnieuw openbaar en participatief ontwikkeld en vastgesteld. Het einddocument wordt aan de Tweede Kamer voorgelegd voor beoordeling en bekrachtiging.

Stap 6: Behandeling wetsvoorstel door Tweede Kamer

Overeenkomstig standaard procedures met uitgebreide, strenge en verregaande registratie en transparantie van lobbyactiviteiten.

Stap 7: Implementatie wetsvoorstel + herhaling stap 5

Begin met het maken van wetgeving voor productlabeling van korte(re) marktketens. En schaal daarna op naar de (meer) ingewikkelde internationale marktketens.